Om kwart voor vier verstoort mijn wekker toch nog ruw mijn slaap. Dat komt vaak voor als er een visdag gepland staat. Vroeg naar bed, midden in de nacht wakker worden om te zien dat ik nog maar twee, een, een half uur kan slapen om dan toch, 10 minuten voordat de wekker afloopt, weer in slaap te sukkelen. Ik hijs me uit bed om mijn spullen klaar te gaan maken. Vandaag ga ik met Ruud een dagje de vissen op het Volkerak belagen. De voorspelde wind (ca. 4 bft) baart me een beetje zorgen, maar met een oostenwind moet het toch te doen zijn.
Druk ouwehoerend rijden we naar Oude-Tonge. Het plan was om voor 7:00 uur in het water te liggen, maar een gemiste afslag en nog even terugvaren omdat Ruud zijn drinken in de auto had laten staan, maakt dat we uiteindelijk om 7:30 uur op de eerste stek aankomen. We weten dat het moeilijk gaat worden vandaag want het gebrek aan regen van de afgelopen weken lijkt zich ook te vertalen in passiviteit bij de vissen. Het blijft de eerste uurtjes dan ook erg rustig. Alleen Ruud krijgt een tweetal aanbeten, maar verder gebeurt er niets. Maakt ook eigenlijk nog niet zoveel uit; het weer is aangenaam (de wind blijkt geen enkel probleem op te leveren), mijn vrouw heeft vers gebakken Braziliaanse kaasbroodjes meegegeven die heerlijk bij de koffie als ontbijt smaken en we kunnen al onze shads in alle kleurvariaties eens lekker laten zwemmen. Er liggen meer boten om ons heen en hoewel daar sporadisch wel een vis gevangen wordt, houdt niet echt over.
We gaan de 'kop' aan de overkant eens uitproberen. Hier is al ooit mooie baars vanaf gekomen en ik wil eens kijken of ik met een carolina-rig vis tussen de planten uit kan halen. Helaas kan ik geen vis tussen de planten vandaan halen, maar wel heel veel planten. Het lijkt wel of ik in de tuin aan het werken ben. Ondertussen gooit Ruud, evenwijdig langs de kant, een ondiepte van ca. 2 meter aan. "Vis!" klinkt het, eindelijk. En een goede ook. Na een stevige dril komt er een prachtige goudgekleurde snoekbaars boven. Echt een schitterend beest.
We hopen dat de ban gebroken is en blijven strak het ondiepe aanwerpen. Helaas lijkt het erop dat deze snoekbaars hier zielig alleen lag te liggen. We driften verder en dan mag ik na verloop van tijd eindelijk mijn eerste aanbeet verwelkomen. De tik op mijn top is hard, maar het visje laat zich erg rustig naar binnen halen... het is dan ook geen monster.
De ochtend is intussen al bijna voorbij en omdat het nog steeds niet los wil gaan kiezen we ervoor om een andere stek op te zoeken. Er ligt een boei waar eigenlijk altijd wel een vis te vangen is, maar de reden is ons eigenlijk niet duidelijk. Er zit niet of nauwelijks structuur in de bodem, rondom de boei liggen enkele mosselbankjes (maar niet meer of minder dan bij andere boeien) en verder lijkt het vermoedelijk nog het meest op een kale zandvlakte met water erboven. Als je de fishfinder moet geloven dan is er ook nooit een spoor van leven te bekennen, maar ja, er is al wel vaak vis vanaf gekomen. Proberen dus maar. Al na een paar worpen krijg ik een snoeiharde aanbeet tijdens het binnenvissen, vlak onder de boot knalt de vis erop. Ik sla direct aan, maar wel mis. Tja, kan gebeuren natuurlijk. Gelukkig weet Ruud wel van aanpakken, want na de snoekbaars komt er nu een mooie baars in de boot.
Niet veel later is het opnieuw de beurt aan mij. Ik krijg een aanbeet en dit keer sla ik wel raak. Het heftige tikken van mijn top verraadt een baars. En het moet een dikke zijn want hij raast moeiteloos door mijn slip heen. Als de vis zich voor de eerste keer laat zien, weten we meteen dat we een goede baars te pakken hebben. Maar daar blijft het bij. Ruud wil net de baars scheppen als deze nog snel een keer met zijn kop schudt en de haak lost. "%$$%*#@&$%" Ik los wat krachttermen, die had ik maar wat graag gevangen.
Even later weet Ruud weer een dikke vis te haken. Ook dit moet een baars zijn want zijn hengel schiet zenuwachtig heen en weer. Ook deze vis zit niet helemaal goed gehaakt (de haak zit aan de buitenkant onder zijn bek), maar hij zit gelukkig voldoende vast om door mij geschept te kunnen worden.
Tien minuten later mag ik het weer een keer proberen. Ik voel een karakteristieke 'hobbel' als mijn shad te grazen genomen wordt en ik vermoed dan ook dat er zich een snoek aan de andere kant van de lijn bevindt. De vis geeft goed partij, maar moet zich uiteindelijk toch gewonnen geven. Ruud schept de vis vakkundig en ik mag mijn tweede vis van de dag bijschrijven. Een mooie snoek van vermoedelijk net geen 90 cm.
Het blijkt maar weer dat dit een alleraardigste stek is. En de koek is nog niet op. Ruud haakt een vis tijdens het afzakken van de shad. Aan de lange runs te zien zit er weer een snoek aan. Ook deze vis laat onze fluorcarbon onderlijnen gelukkig intact en dat betekent dat Ruud officieel een grand-slam kan noteren voor vandaag.
Het gaat nu lekker. Het is pas half een en hebben dus nog een hele middag om er een mooi aantal bij te vangen. Op deze stek is het nu echter wel gedaan met de aanbeten, dus na een uurtje besluiten we een lange drift te gaan maken aan de andere kant van het water.
Op ongeveer 4 meter diepte laten we de boot driften terwijl we het plateau afwerpen. Zonder succes. Dus nog maar eens proberen op 6 meter. Ook niets. Naar 9 meter.............. nog steeds niets. Toch nog vrij ongemerkt is de middag ineens bijna voorbij en dat terwijl de vis het volledig laat afweten. We besluiten nog één poging te wagen bij de sluis en bij de boei. Misschien dat daar toch nog een laatste vis te verschalken is.
Maar dat is niet zo, de vis laat zich niet meer voelen of zien en dus houden wij het ook voor gezien.
Ook een keer vissen op het Volkerak? Boek onze visboot, PerchHunters kan tot maximaal 3 vissers meenemen op het Volkerak.
Comments